Tarih 11 Eylül 1969... Deniz Gezmiş önderliğinde bir grup devrimci genç Hakkari'de Zap suyu üzerinde inşa ettikleri köprüyü açıyor...
Köprünün hikayesi ilginç. Deniz Gezmiş önderliğindeki devrimci gençler, 1969 yaz aylarında Zap Suyu üzerinde bir köprü inşa etmeye karar verirler. 1962 yılından beri köylüler devlete dilekçe üzerine dilekçe vermekte, Zap Suyu üzerinde köprü olmamasından yakınmaktadır.
Devrimci gençler Haziran 1969'da, üniversiteler kapanmak üzereyken bir bağış kampanyası başlatır. Milliyet gazetesi de bu kampanyayı destekler. Sokaklarda standlar açılır, bildiriler dağıtılır, köprü için gerekli para toplanır. Köprünün projesini de İTÜ İnşaat Mühendisliği bölümü öğrencisi devrimci gençler hazırlar.
Ve Ağustos 1969'da Deniz Gezmiş, Ulaş Bardakçı, Ömer Ayna, Hüseyin Cevahir gibi 68 Hareketi'nin önemli isimlerinin de yer aldığı bir grup genç köprüyü inşa etmeye başlar...
Sloganları şöyledir: "6. Filo'yu denize döktük. Şimdi de yoksulluğu Hakkari'de Zap Suyu'na döküyoruz."
11 Eylül 1969'da köprünün açılışı yapılır. İsmi "Devrimci Gençlik Köprüsü"dür.
Hikayeyi belki buraya kadar biliyordunuz. Ama ben çok önemli bir ayrıntıya dikkat çekmek istiyorum. Açılış töreninde, resmi incelerseniz göreceksiniz, Türk bayrağı asılır devrimci gençler tarafından!
İlginç değil mi... Deniz Gezmiş, Hakkari'ye kadar gitmiş, bir köprü inşa etmiş ve açarken de Türk bayrağı asmıştır.
Nereden nereye...
Bu resim bence her kesim için ders olmalıdır. Öncelikle Deniz Gezmiş'in yolundan gittiklerini sanıp PKK kuyrukçuluğu yapanlara... Türk bayrağını bir türlü sahiplenemeyen "devrimci" gençlere... Ve bugünkü PKK kuyrukçusu "sol" gruplara bakıp bütün Sol'u gayri-milli ve Türk düşmanı sananlara...
68 böyleydi işte. Devrimci Gençlik, bütün eylemlerinde Türk bayrağını taşıdığı gibi Hakkari'de bile al bayrağı gururla asardı...
Nereden nereye...
Bugün Hakkari'de askeri karakollarımızda bile Türk bayrakları indiriliyor! 45 senede nereden nereye geldiğimizi sormanın zamanıdır.
Açık söyleyeyim, bugünkü kimi "sol" grupların PKK kuyrukçuluğunun ve "ulusal inkarcılığı"nın kökeni basit siyasi hatalar değildir. Çok daha büyük bir ideoloji provokasyonla karşı karşıyayız. İki ismi örnek vereceğim. Biri Ertuğrul Kürkçü. Şu an PKK'nın yasal partisi HDP'de milletvekili. Mahir Çayan ve 10 arkadaşının öldürüldüğü Kızıldere katliamından sağ kurtulan tek kişi. Diğeri ise Mustafa Yalçıner. O da PKK kuyrukçusu Emek Partisi'nin liderlerinden. Ve PKK'nın yayın organı Özgür Gündem'in yazarı. Ve ne hikmetse, o da, Sinan Cemgil ve 2 arkadaşının öldürüldüğü Nurhak baskınında sağ kurtulan tek kişi...
Korktular mı, anlaştılar mı, yoksa zaten ajanlar mıydı bilmiyorum. Ama bu iki "kaçkın"ın bugün PKK yanlısı olmaları, 70'li yıllar boyunca Deniz Gezmiş'in örgütü THKO'nun ve Mahir Çayan'ın örgütü THKP/C'nin liderliğini yürütmesi ve bugünkü "sol"un PKK kuyrukçuluğunun mimarları arasında yer almaları bir tesadüf olmamalı...
68'in mirası Türk bayrağını gidip Hakkari'de bile asmaktır. 68'in mirası devlet düşmanlığı yapmak değil, devletin yetersiz kaldığı yerlerde gerektiğinde kazma küreği alıp köprü yapmaktır.
(Not: Deniz Gezmiş açılış töreninde gerçekten var mıydı, bilmiyorum. Ama köprü inşaatında çalıştığı biliniyor. Ayrıca 1969 yaz ayları boyunca kampanyayı düzenleyen ve yürüten ekipteydi. Bu yüzden, o an orada bulunmasa da, Hakkari'ye Türk bayrağını diktiği söylenebilir.)
(Not 2: Fotoğraf 12 Eylül 1969 tarihli Milliyet)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder